مهاجران و پناهجویان افغانستانی بخش جدایی ناپذیر جامعه و در عین حال جزو آسیب‌پذیرترین بخش آن به‌شمار می‌آیند. آنان در دوران خیزش زن زندگی آزادی به همراه زنان و مردان ایران علیه نظام ستم جنگیدند و کشته شدند. هنوز شعار “از کابل تا تهران مرگ بر طالبان” و همسنگر بودن همدیگر را علیه دو رژیم طالبانی فراموش نکرده ایم. در این رابطه، سکوت رسانه های کلان نشانگر همدلی و همدستی با رژیم انسان ستیز جمهوری اسلامی است.
ما اقدام مشترک ۲۳ تشکل مستقل زنان ایرانی “پروژه امنیتی” و نژادپرستانهِ اخراج مهاجران و پناهجویان افغانستانی را بشدت محکوم نموده و آن را بخشی ازسیاست سرکوب مردم حاشیه و جنبش های اجتماعی در ضعیف ترین موقعیت سیاسی – اقتصادی رژیم می دانیم.
رژیم سرکوبگر و زن ستیز جمهوری اسلامی پس از اعلام آتش بسِ حمله نظامیِ اسرائیل و آمریکا به ایران برای توجیه وضعیت نابسامان اقتصادی – سیاسی موجود با ایجاد جو افغان هراسی و اتهاماتی نظیر “جاسوسی برای اسرائیل” به جرم انگاری حضور مهاجران و پناهجویان افغانستانی دامن زده و تلاش در توجیه ناتوانی خویش در پاسخگوئی به مطالبات مردم را دارد. اخراج جمعی این گروه اجتماعی پیش از حمله نظامی اسرائیل و آمریکا به ایران هم با اتکا بر نژادپرستی ساختاری و فرهنگی آماری بالغ بر یک میلیون و دویست هزار نفر از ایران و پاکستان بوده است. در زمان کوتاه آتش بس تا کنون ۷۰۰ هزار مهاجر افغانستانی که بیشتر خانواده هستند با خشونت اخراج یا مجبور به بازگشت اجباری شده اند و روند اخراج آنان از روزانه ۲ هزار نفر پیش از تهاجم نظامی به ایران امروز به اخراج روزانه بیش از ۳۰ هزار نفرافزایش یافته است. بنا بر اظهارات معاون استاندار خراسان رضوی، “تا ۳ جولای ۳۸۰ هزار مهاجر افغانستانی از مرز دوغارون در مدتی کوتاه اخراج شده اند”. حدود ۸۰ هزار کودک که بخشی از آنان را کودکان بی سرپرست تشکیل می دهند، جزو اخراج شدگان می باشند.
البته سیاست مهاجرستیزی و اخراج اجباری مهاجران پدیده ای جهانی برای حل بحران های اقتصادی سیاسی نظام های سرمایه داری جهان است که بطور مثال توسط ترامپ درایالات متحده با دستگیری واخراج گسترده مهاجران اجرا میشود. اروپا هم از قاعده مستثنی نیست. تعدادی از مهاجران ایرانی هم در آمریکا در میان بازداشت شدگان هستند درحالی که این سیاست ها همگی مغایر با پیمان های بین المللی پناهندگی واصول جهان‌شمول حقوق بشر اند.
ما خواهان توقف فوری روند اخراج و بازگشت اجباری مهاجران و پناهجویان افغانستانی هستیم که به خاطر سیستم جنگ و سرکوب رژیم طالبان مجبور به فرار از کشور خویش شده اند. رژیمی که بنیادهای زندگی، آموزش و امنیت را برای زنان و اقلیت ها را از بین برده است. علیه این جنایت و سیاست های فاشیستی رژیم جمهوری اسلامی، سرکوب مردم حاشیه و جنبش های اجتماعی و مدنی با استفاده از شرایط جنگی نباید سکوت کرد! بی تفاوتی در برابر این روند، همدستی با خشونت ساختاری جمهوری اسلامی است!
نه به نژادپرستی، نه به جنگ
مقاومت، زندگی است
زن زندگی آزادی
۷ ژوییه ۲۰۲۵ برابر با ۱۶ تیر ماه ۱۴۰۴
انجمن باھم برای سلامتی زنان
انجمن زنان آزاده ایرانی ایتالیا
انجمن زنان ایرانی دالاس
انجمن زنان ایرانی-آلمانی کلن
انجمن زنان پرتو
انجمن زنان مونترال
جنبش می‌تو ایران
دایره زنان ایرانی برای ھمکاری جهانی (ICWIN)
زنان برای آزادی و برابری پایدار
زنان کنشگر ایرانی در تبعیدبرلین
سازمان حقوق زنان، ایکرو (IKWRO)
سازمان رھایی زن
سازمان غیر انتفاعی آیوین توان افزایی زنان از طریق هنر
فمینیسم روزمره
فوروم زنان ایرانی در وین
کلکتیو زن زندگی ازادی رم
کمپین توقف قتل‌ھای ناموسی
کمیته برابری جنسیتی ھمبستگی جمھوری‌خواھان ایران
گروه اتحاد زنان چپ
گروه زنان شمال کالیفرنیا
گروه مطالعات زنان اورنج کانتی
نھاد دگرباشان ماناو
ھمایش زنان ایرانی ھانوفر