ما ۲۳ تشکل مستقل زنان ایرانی، در سومین سالگرد قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی، ضمن گرامی‌داشت یاد او و هزاران جان‌باخته‌ی دیگر، بر تداوم خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی تأکید می‌کنیم. این خیزش، از دل خشم و رنج میلیون‌ها زن و مردی برخاست که سال‌ها زیر سایه‌ی سرکوب، تبعیض، فقر و بی‌عدالتی زیسته‌اند و به خیابان آمدند تا پایان این چرخه‌ی ستم را فریاد بزنند.
این جنبش، با محوریت زنان و پیوند با مبارزات اقشار، ملیت‌ها و اتنیک‌های تحت ستم از کردستان تا بلوچستان، از خوزستان تا آذربایجان، ارزش‌های نوینی به مبارزات مردم ایران افزود. از جمله رهایی از حجاب اجباری به مثابه‌ی ابزار سرکوب و سلطه بر زنان پس از ۴۷ سال مبارزه‌ی مداوم؛ تلاش برای پایان سرکوب سیستماتیک، ستم و نابرابری که همبستگی سراسری حاشیه و مرکز از نمونه‌های درخشان آن است.
پس از حملات نظامی اسرائیل و آمریکا به ایران و جنگ ۱۲روزه‌ای که با تلفات انسانی گسترده و تخریب زیرساخت‌ها همراه بود، جمهوری اسلامی با شدت دادن به سیاست‌های سرکوب‌گرانه‌ی خود، تلاش می‌کند با استفاده از اتهاماتی چون «جاسوسی» و «تهدید امنیت ملی»، صدای جنبش‌های مردمی و مخالفان سیاسی را خاموش کند. از سوی دیگر، نیروهای راست‌گرا و اقتدارطلب در داخل و خارج کشور که سودای بازتولید اشکال کهنه‌ی استبداد، وابستگی و تبعیض را دارند، می‌کوشند با مصادره‌ی این جنبش و شعار زن، زندگی، آزادی، محتوای رهایی‌بخش و مترقی آن را تهی کرده و در چارچوب منافع طبقاتی و سیاسی خود بازتعریف کنند.
ما با صدایی روشن اعلام می‌کنیم: خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی نه برای بازتولید استبداد، و نه در خدمت پروژه‌های ارتجاعی منطقه‌ای و جهانی، بلکه برای دستیابی به عدالت اجتماعی، برابری‌های اجتماعی-سیاسی و زیستی آزادانه شکل گرفت. این جنبش با خروش زنان کرد، عرب، بلوچ و ترک آغاز شد، با مقاومت کوییرها، مهاجران، کارگران تداوم یافت و امروز نیز در پیوند با مبارزات زنان، فعالان حقوق کودک، محیط زیست، مهاجران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان، زندانیان سیاسی و میلیون‌ها انسان به‌حاشیه‌رانده‌شده، در حال گسترش است. این جنبش، تلاقی صداهای متنوعی است که عدالت را نه شعاری مجرد، بلکه ضرورتی مبرم برای زندگی انسانی می‌دانند.
جمهوری اسلامی و تمام نیروهایی که درصدد سرکوب، مصادره یا به انحراف بردن جنبش زن، زندگی، آزادی هستند، از جریان‌های اقتدارگرای مذهبی تا راست‌های ناسیونالیست و نیولیبرال در تبعید، در هدفی مشترک هم‌دست‌اند که همانا خاموش‌کردن صدای واقعی مردم ، یکی با سرکوب و اعدام، دیگری با تحریف و بازنمایی رسانه‌ای. حذف صدای زنان و خواست آنان برای رهایی از نظم ارتجاعی پدر-مردسالاری، چه از سوی اصلاح‌طلبانی که رفراندوم‌های صوری را نسخه‌ی نجات معرفی می‌کنند، چه از سوی پروژه‌های تبلیغاتی ناسیونالیستی یا نیروهایی که به ابزار مداخله‌ی قدرت‌های امپریالیستی بدل شده‌اند، بخشی از این سناریوی چندجانبه‌ی حذف است.
با وجود سرکوب‌های بی‌شمار، جنبش زن، زندگی، آزادی تاکنون دستاوردهای مهم و پایدار داشته است:
• شکستن ترس عمومی و نهادینه‌سازی نافرمانی مدنی در زندگی روزمره؛
• تبدیل حجاب اجباری به میدان مقاومت روزمره علیه کنترل دولت بر بدن زنان و فراتر رفتن از آن تا طرح خواست سرنگونی جمهوری اسلامی ؛
• گسترش همبستگی میان جنبش‌های اجتماعی، صنفی و سیاسی ایران؛
• پیوند مبارزه علیه تبعیض جنسیتی ، مبارزه علیه فقر، خشونت اقتصادی و بی‌عدالتی ساختاری؛
• تقویت گفتمان برابری، عدالت اجتماعی و آزادی‌های فردی و جمعی.
در سومین سالگرد این خیزش انقلابی، با ادای احترام به جان‌باختگان و ایستادگی هزاران تن از بازداشت‌شدگان، شکنجه‌شدگان و محکومان به اعدام، از جمله خبرنگاران زن و فعالان مدنی، تأکید می‌کنیم که این جنبش نیازمند حمایت فعال، سازمان‌یافته و چندسطحی برای بقا و تداوم است. امروز، دفاع از جان زندانیان سیاسی، حمایت از کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» و مبارزه برای لغو مجازات اعدام از ضروری‌ترین وظایف همه‌ی نیروهای آزادی‌خواه و برابری‌طلب است. جان شریفه محمدی و دیگر محکومان به اعدام در خطر است و سکوت، هم‌دستی با جنایت است. در کنار این، اخراج خشونت‌بار مهاجران افغانستانی، از جمله زنان، کودکان و افراد آسیب‌پذیر، آن هم در شرایط سلطه‌ی طالبان، بخشی از همان منطق سرکوب، بی‌عدالتی و بهره‌برداری سیاسی است که این جنبش علیه آن برخاسته است. همبستگی با این گروه های به حاشیه رانده شده، بخشی جدایی‌ناپذیر از تداوم جنبش زن، زندگی، آزادی است.
در این مسیر، ما ۲۳ تشکل مستقل زنان، حمایت کامل خود را از خیزش زن، زندگی، آزادی و از دستاوردهای آن اعلام می‌کنیم. ما راه پیش‌روی این جنبش را در سازمان‌یابی، پیوند اعتراضات مردمی، و حفظ همبستگی سراسری می‌دانیم. ما همچنین بر پیوند و همبستگی با مبارزات زنان در سودان، فلسطین، افغانستان، سوریه، ترکیه و دیگر نقاط جهان علیه جنگ، اشغال‌گری، میلیتاریسم و مردسالاری تأکید داریم، و این مبارزه را بخشی از چشم‌انداز جهانی عدالت جنسیتی و اجتماعی می‌دانیم. ما بر ضرورت هوشیاری جمعی، تقویت شبکه‌های مقاومت مدنی، و تداوم پیوند جنبش‌های اجتماعی برای مقابله با هرگونه تحریف، حذف یا مصادره‌ی این جنبش، اکنون و در آینده، تأکید داریم.
زن، زندگی، آزادی
آگوست ۲۰۲۵
انجمن باھم برای سلامتی زنان
انجمن زنان آزاده ایرانی – ایتالیا
انجمن زنان ایرانی دالاس
انجمن زنان ایرانی-آلمانی کلن
انجمن زنان پرتو
انجمن زنان مونترال
جنبش می‌تو ایران
دایره زنان ایرانی برای ھمکاری جهانی (ICWIN)
زنان برای آزادی و برابری پایدار
زنان کنشگر ایرانی در تبعید- برلین
سازمان حقوق زنان، ایکرو (IKWRO)
سازمان رھایی زن
سازمان غیر انتفاعی آیوین – توان افزایی زنان از طریق هنر
فمینیسم روزمره
فوروم زنان ایرانی در وین
کلکتیو زن زندگی ازادی رم
کمپین توقف قتل‌ھای ناموسی
کمیته برابری جنسیتی ھمبستگی جمھوری‌خواھان ایران
گروه اتحاد زنان چپ
گروه زنان شمال کالیفرنیا
گروه مطالعات زنان اورنج کانتی
نھاد دگرباشان ماناو
ھمایش زنان ایرانی ھانوفر