ما ۲۳ تشکل مستقل زنان ایرانی، نگرانی عمیق خود را نسبت به وضعیت وخیم زندانیان سیاسی، موج تازه بازداشت و اعدام ها و اتهامات جدید امنیتی برای سرکوب جنبش های اجتماعی ایران اعلام می کنیم. با حمله‌ینظامی اسرائیل و شروع جنگ و اعلام آتش بسی که با توجه به شناخت از سیاست های دو دولت اسرائیل و ایران می تواند شکننده هم باشد،آن چه تقویت شده سرکوب بیشتر است. جنایتکارانی که از آن سوی مرز شلیک می‌کنند، و جنایتکارانی که از این سو می‌کشند، خشونت را میانِ خود تقسیم کرده‌اند.
اسرائیل با بمباران زندان اوین به عملی ساختن “طرح انتقال زندانیان سیاسی ” و انتقال زندانیان سیاسی زن به زندان قرچک ورامین که زندانیان آن را بخاطر شرایط غیرانسانی اش “آخر دنیا” می نامند، کمک کرد. زندانی که جای هیچ زندانی ای با هیچ اتهام و جرمی نیست. انتقال اجباری زندانیان سیاسی که به محل های نامعلومی برده شده اند، هم بسیار نگران کننده است.
در دهه‌ی شصت نیز، جنگ به سکوت نیانجامید بلکه به شکنجه و اعدام گسترده ختم شد. همان منطق، همان زبان، همان ابزار سرکوب، اکنون دوباره فعال شده‌اند. مجلس شورای اسلامی پس از اعلام آتش بس بااستفاده شرایط جنگی که همواره برای رژیم “نعمت” بوده است، اتهامات واهی جدیدی را برای پیگرد و سرکوب فعالین حوزه های مختلف مبارزاتی چون “خائن”، “وطن فروش” و “جاسوس اسرائیل” تحت عنوان “طرح تشدید مجازات جاسوسی” تصویب کرد . در فاصله ۱۲ روزِ جنگ، سه کولبر و ده ها زندانی دیگر با اتهام جاسوسی برای اسرائیل اعدام شدند، حدود ۸۰۰ نفر با این اتهامات دستگیر شده و با گرفتن اعتراف اجباری از سه مهاجر افغان به جرم همکاری با اسرائیل، آنان نیز به قربانیان اصلی رژیم تبدیل شده اند که اخراج وسیع مهاجرین افغان از تبعات این سیاست است. در کنار افزایش سرکوب، تعمیق بیشتر بحران اقتصادی و تخریب محیط زیست نیز شرایط زندگی را برای اکثریت مردم دشوارتر می سازد.
ایست‌های بازرسی خیابانی، بازداشت‌های گسترده، صدور احکام اعدام، و انتقال زندانیان سیاسی، با شرایطی که خشونت را نهادینه می‌کند، نشان‌دهنده‌ی تشدید کنترل و حذف هر چه بیشتر مخالفان و تسریع اعدام کسانی است که زیر حکم اعدام هستند. می خواهند “خدای دهه شصت” را دوباره حاکم کنند. ما این الگو را می‌شناسیم.
تمام کسانی که مبارزه می کنند و صدایی دارند، اکنون در خطرند. زنان در دل این خشونت مضاعف‌اند: از زندان قرچک تا بدن‌هایی که زیر فشار نابرابری های جنسی – جنسیتی، فقر، و سرکوب سیاسی له می‌شوند.
به گزارش سازمان های حقوق بشر فقط تا ماه مه ۲۰۲۵ حدود ۴۷۸ نفر اعدام شده اند. بی دلیل نیست که زندانیان کارزار سه شنبه‌های نه به اعدام هشدار داده‌اند که : “با توجه به وضعیت جنگی، جان زندانیان در خطر جدی است و از مردم عزیز و شریف می خواهیم که به هر وسیلهٔ ممکن خواستار آزادی زندانیان شوند. به‌خصوص با تجمع مقابل زندان‌ها زندانیان را در این شرایط خطیر تنها نگذارند.”
ما با صدایی واحد اعلام می‌کنیم:
نه به جنگ، نه به اشغال و نسل کشی، نه به سرکوب!
حمله نظامی اسرائیل، آمریکا و متحدانش را محکوم می کنیم!
آزادی فوری همه زندانیان سیاسی!
لغو احکام اعدام همه زندانیان!
نه به رژیم سرکوبگر و جنگ افروز جمهوری اسلامی!
مقاومت، زندگی است!
زن، زندگی، آزادی
۳۰ ژوئن ۲۰۲۵ برابر با نهم تیرماه ۱۴۰۴
انجمن باھم برای سلامتی زنان
انجمن زنان آزاده ایرانی ایتالیا
انجمن زنان ایرانی دالاس
انجمن زنان ایرانی-آلمانی کلن
انجمن زنان پرتو
انجمن زنان مونترال
جنبش می‌تو ایران
دایره زنان ایرانی برای ھمکاری جهانی (ICWIN)
زنان برای آزادی و برابری پایدار
زنان کنشگر ایرانی در تبعیدبرلین
سازمان حقوق زنان، ایکرو (IKWRO)
سازمان رھایی زن
سازمان غیر انتفاعی آیوین توان افزایی زنان از طریق هنر
فمینیسم روزمره
فوروم زنان ایرانی در وین
کلکتیو زن زندگی ازادی رم
کمپین توقف قتل‌ھای ناموسی
کمیته برابری جنسیتی ھمبستگی جمھوری‌خواھان ایران
گروه اتحاد زنان چپ
گروه زنان شمال کالیفرنیا
گروه مطالعات زنان اورنج کانتی
نھاد دگرباشان ماناو
ھمایش زنان ایرانی ھانوفر