اوت ۲۰۲۴
در آستانه دومین سال پس از یک خیزش انقلابی سراسری که با قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی رقم خورد، شاهد ایستادگی زنان زندانی سیاسی در بیش از ۱۸ زندان ایران هستیم که با به راه انداختن کارزاری بزرگ و مهم برای حق حیات می‌رزمند. کارزار نه به اعدام اکنون بیست و نهمین سه‌شنبه‌های اعتراضی خود را پشت سر گذاشته است. زنان زندانی برای مقاومت خود در این امر مهم هزینه‌های سنگینی نیز پرداخته و می‌پردازند. از جمله می‌توان به حمله وحشیانه گارد زندان اوین در ۱۳ مرداد ۱۴۰۳ به زنان زندانی سیاسی معترض به اجرای حکم اعدام رضا رسایی که در اعتصاب غذا بودند، اشاره کرد که طی آن تعدادی از زنان زندانی شدیداُ مجروح و روانه بهداری زندان اوین شدند. ۳۷ زن زندانی معترض به احکام اعدام ممنوع‌الملاقات شده‌اند. گفته می‌شود که تعدادی از زندانیان سیاسی بند زنان زندان اوین تحت فشار ماموران امنیتی قرار دارند تا علیه همبندیهای خود اعتراف اجباری کنند. هدف رژیم از این اقدام، تکذیب ضرب و شتم زنان معترض زندانی به اعدام رضا رسایی توسط گارد زندان اوین است.
اعتراضات بند زنان اوین از آغاز کارزار نه به اعدام در اعتراض به اعدامهای روز چهارشنبه شروع شد و پس از صدور حکم اعدام برای دو فعال کارگری و فعال سیاسی کرد، شریفه محمدی و پخشان عزیزی، در بند زنان اوین شدت بیشتری گرفت. زنان زندانی در روز سوم مرداد ۱۴۰۳ در هواخوری زندان دست به تحصن زدند و حاضر نشدند شب را به بند برگردند. ناگفته نماند که زنان زندانی سیاسی این بند علیه رنج و تبعیض نسبت به زنان زندانی جامعه بهائی و زنان زندانی موسوم به زندانیان عادی نیز سکوت نکرده‌اند. بند زنان و مردان زندان لاکان رشت هم به اعتراضات گسترده زندانیان بندهای مختلف زندان قزل‌حصارو زندان مرکزی کرج و زندان شهرهای خرم‌آباد، خوی، نقده، سقز، تبریز، مشهد، قائمشهر، اردبیل، کامیاران، مریوان، سلماس، ارومیه، بانه و زندان نظام شیراز پیوسته‌اند. اعتراضات زنان زندانی زندان وکیل آباد مشهد نیز علیه شرایط طاقت فرسای زندان و شکنجه و آزار روحی و جسمی زنان زندانی ادامه دارد .متاسفانه اطلاعات کافی از اعتراضات زندانیان در شهرستان‌های ایران در دست نیست.
ما ضمن همبستگی با مبارزات زنان زندانی سیاسی علیه مجازات و احکام اعدام، نگرانی عمیق خویش را نسبت به جان بسیاری از فعالین زن که پس از سرکوبهای گسترده جنبش زن زندگی آزادی در زندانهای ایران در بندند، اعلام می‌داریم. طبق آمار سازمان‌های حقوق بشری حداقل ۱۵ زن در خطر اجرای حکم اعدام قرار دارند. دو زن زندانی سیاسی به نام‌های وریشه مرادی و نسیم غلامی سیمیاری نیز با اتهام «بغی» در خطر محکومیت به اعدام هستند. منابع حقوق بشری از اجرای حکم اعدام ۲۹ زندانی، در دو زندان قزل‌حصار و زندان مرکزی کرج خبر داده‌اند که به صورت گروهی به اجرا در آمده است. طبق آمار سازمان عفو بین الملل ۸۵۳ نفر و حداقل ۲۲ زن و ۲ کودک- مجرم سال گذشته در ایران اعدام شده‌اند که به این ترتیب ایران، رتبه شرم‌آور اول را در اعدام و اعدام زنان دارد. تا کنون
دستکم ۹ تن از معترضان قیام ژینا اعدام شده و بسیاری زیر شکنجه جان باخته‌اند وحداقل ۴۸ نفر به خاطر شرکت در این اعتراضات در خطر دریافت و اجرای حکم اعدام قرار دارند. از ابتدای سال جاری میلادی دست کم ۳۴۵ نفر در زندانهای ایران اعدام شده‌اند که حداقل ۱۵ نفر آنان زن بوده‌اند. خطر اعدام و انکار اجرای احکام اعدام در کردستان، بلوچستان و در میان عرب‌های اهوازی و شهروندان افغان بیشتر از سایر مناطق ایران است.
ما ۲۲ تشکل مستقل زنان ایرانی در دیاسپورا ضمن محکوم کردن رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی ایران از جامعه بین‌الملل، اتحادیه‌ها، ائتلاف‌های جهانی علیه مجازات اعدام می خواهیم که ماشین اعدام جمهوری اسلامی را که در حاشیه تنش‌های بین‌المللی فعالتر از گذشته جنایت می‌کند، متوقف سازند و اعلام می کنیم که تنها «ابراز نگرانی نسبت به شمار بالای اعدامهای اخیر در ایران» کافی نیست. جان بسیاری از زندانیان سیاسی که برای صلح و برابری مبارزه می‌کنند، در خطر جدی اعدام قرار دارد.
اوت ۲۰۲۴
انجمن باھم برای سلامتی زنان
انجمن زنان آزاده ایرانی
انجمن زنان ایرانی دالاس
انجمن زنان ایرانی-آلمانی کلن
انجمن زنان پرتو
انجمن زنان مونترال
جنبش می‌تو ایران
دایره زنان ایرانی برای ھمکاری جھان (ICWIN)
زنان برای آزادی و برابری پایدار
زنان کنشگر ایرانی در تبعید- برلین
سازمان حقوق زنان، ایکرو (IKWRO)
سازمان رھایی زن
فمینیسم روزمره
کالکتیو زن زندگی آزادی رم
کمپین توقف قتل‌ھای ناموسی
کمیته برابری جنسیتی ھمبستگی جمھوری‌خواھان ایران
گروه اتحاد زنان چپ
گروه آیوین از شمال کالیفرنیا
گروه زنان در شمال کالیفرنیا
گروه مطالعات زنان اورنج کانتی
نھاد دگرباشان ماناو
ھمایش زنان ایرانی ھانوفر