اوت ۲۰۲۴
ما ۲۲ تشکل مستقل زنان ایرانی در دیاسپورا، دو سال پس از خیزش انقلابی ژینا به تجربیات، دستاوردها و چالشهائی میپردازیم که با قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی برای یک زندگی بدون تبعیض و نابرابری آغاز شد و جنبش ژن ژیان ئازادی نام گرفت. این جنبش با پرداخت بهای سنگین جان و چشمهای بسیاری از شیفتگان زندگی همچنان به راه خویش ادامه میدهد و نام ژینا، رمز رهائی شده است. ژینا، ماهو دختر چابهاری و مرضیه طاهریان تعارضات جامعه را علنی ساختند و به قول زنان دَسگوهاران «جامعه به یک باره صبرش لبریز شد و غلیان کرد.»
مبارزات مستمر زنان علیه نابرابری از اسفند ۱۳۵۷ تا نقطه اوج این مبارزات در دی ماه ۱۳۹۶ و مبارزات مستمر زنان اتنیک و ملیتهای گوناگون ایران مانند کرد و بلوچ و عرب و آذری و جامعه کوئیر در سختترین شرایط امنیتی-نظامی تا تسخیر خیابانها در شهریور ۱۴۰۱ همه در یک راستا بودهاند. در این جنبش انقلابی تمام مبارزات جاری و پراکنده دهههای گذشته در مرکز و حاشیه که غالباً نادیده گرفته میشدند آنچنان به سطح آمدند که دیگر نمیتوان آنها را انکار کرد.
تکثیر مقاومت و مبارزه در اعتراضات سراسری زن زندگی آزادی که در دورهای منکوب سلطهگران رنگارنگ شده بود، ادامه مییابد. کافی است به موارد اخیر مبارزات جاری علیه مجازات اعدام، علیه حجاب اجباری، علیه ستم ملی و طبقاتی، مبارزات مستمر و تائیرگذار جنبش دادخواهی و ایستادگی دانشجویان با ادامه همان «نه» به نظام و تبعیض جنسیتی و در یک کلام به مبارزه جمعی برای یک زندگی بهتر بنگریم که چگونه چهره شهرها را دگرگون ساختهاند. به راستی این مبارزات جدی اما سازمان نیافته چند دهه علیه ساختارِ ارتجاعی و مردسالارِ دولت دین و سرمایه، گام بزرگی به جلو برداشته است.
تاثیر این مبارزات را میتوان در مطالبات بازنشستگان و در شعارهائی که در یکشنبههای اعتراضی سراسری زنان و مردان بازنشسته در خیابانهای سراسر کشور طنین انداز میشوند، دید. شعارهائی مانند: «زن و مرد برابرند، متحد و دلاورند»، «با قدرت زن و مرد، ستم به لرزه آمد»، «ظلم و ستم در اینجا، مضاعفه به زنان»، «روسری رو رها کنید، فکری به حال ما کنید» دیگر موارد استثنائی نبوده و بیانگر ارتقای مبارزات برابری طلبانه اقشار مختلف جامعه است.
مبارزه زندانیان سیاسی و به ویژه زنان زندانی بخش دیگرِ مقاومتی است که در هفتههای متوالی با اعتصاب سهشنبههای زندان علیه سرکوب، شکنجه و اعدام ایستاده است. این کمپین با تحصن در حیاط بند زنان اوین علیه احکام زنان در صف اعدام، شریفه محمدی و پخشان عزیزی از زنان تاثیرگذار جنبش کارگری و جنبش آزادیخواهی وارد فاز جدیدی شده است. چرا که آنها به خوبی دریافتهاند که این احکام اعدام فقط علیه این دو فعال سیاسی نبوده بلکه علیه همه فعالین و برای مرعوب ساختن مبارزهشان صادر شده است.
از سوی دیگر اما شاهد تلاش کاندیداهای رژیم زنستیزی بودیم که همگی با انکار نقش خویش در برقراری آپارتاید جنسیتی، مذبوحانه برای شرکت مردم در انتخابات اخیر منکر وجود ارگانهای دولتی برای کنترل بر بدن زن و سایر سرکوبهای دیگر میشدند.
و همچنین فراموش نمیکنیم فاجعه شهریور دیگر، یعنی کشتار هزاران زن و مرد زندانی سیاسی در دهه ۶۰ را. و فراموش نمیکنیم محاکمه تاریخی حمید نوری، دادیار زندان گوهردشت به اتهام شرکت در «کارخانه کشتار» در تابستان ۱۳۶۷ را. او متاسفانه اندکی پس از تائید حکم حبس ابد در دادگاه تجدید نظر در کشور سوئد در ژوئن ۲۰۲۴ با زندانیان سوئدی مبادله شد. از این واقعه هم میآموزیم که شعار جنبش زن زندگی آزادی، یعنی«قدرت ما، جمع ماست» همچنان باید راهنمای عملمان باشد و نه نظر به قدرتها و دولتهای خارجی.
ما تشکلهای مستقل زنان با درسآموزی از این تجربیات مبارزاتی، در کنار هم با همدلی و همبستگی با شعار زن، زندگی، آزادی گام برمیداریم و تا برابری، رهایی و آزادی و رفع هر گونه ستم بر زنان گامی به عقب نخواهیم گذاشت. میدانیم که دستیابی به این اهداف با وجود جمهوری اسلامی و هر نظام سلطهگر دیگری ممکن نیست. در پایان ضمن ارج نهادن به مبارزات زنان فمنیست جهان برای صلح و برابری، همبستگی خویش را با زنان و کودکان سراسر جهان به ویژه فلسطین و افغانستان اعلام میکنیم.
انجمن باھم برای سلامتی زنان
انجمن زنان آزاده ایرانی
انجمن زنان ایرانی دالاس
انجمن زنان ایرانی-آلمانی کلن
انجمن زنان پرتو
انجمن زنان مونترال
جنبش میتو ایران
دایره زنان ایرانی برای ھمکاری جھان (ICWIN)
زنان برای آزادی و برابری پایدار
زنان کنشگر ایرانی در تبعید- برلین
سازمان حقوق زنان، ایکرو (IKWRO)
سازمان رھایی زن
فمینیسم روزمره
کالکتیو زن زندگی آزادی رم
کمپین توقف قتلھای ناموسی
کمیته برابری جنسیتی ھمبستگی جمھوریخواھان ایران
گروه اتحاد زنان چپ
گروه آیوین از شمال کالیفرنیا
گروه زنان در شمال کالیفرنیا
گروه مطالعات زنان اورنج کانتی
نھاد دگرباشان ماناو
ھمایش زنان ایرانی ھانوفر